Sooreh البروج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ
1به نام خداى رحمان و رحيم.؛ سوگند به آسمان داراى برجهاى بسيار.
وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ
2و به روز موعود.
وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
3و به همه بينندگان آن روز و به خود آن روز كه مشهود همه مىشود.
قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ
4كه هلاك شدند ستمگرانى كه براى سوزاندن مؤمنين چالههايى پر از آتش مىساختند.
النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ
5آتشى كه براى گيراندنش وسيلهاى درست كرده بودند.
إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ
6در حالى كه خودشان براى تماشاى ناله و جان دادن و سوختن مؤمنين بر لبه آن آتش مىنشستند.
وَ هُمْ عَليٰ ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ
7و خود نظارهگر جنايتى بودند كه بر مؤمنين روا مىداشتند.
وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ
8در حالى كه هيچ نقطه ضعفى و تقصيرى از مؤمنين سراغ نداشتند بجز اينكه به خدا ايمان آورده بودند.
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
9خداى مقتدر حميدى كه ملك آسمانها و زمين از آن اوست و خدا بر همه چيز شاهد و نظارهگر است.
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ
10محققا اين ستمگران و همه ستمگران روزگار كه مؤمنين و مؤمنات را گرفتار مىكنند و بعدا از كرده خود پشيمان هم نمىشوند عذاب جهنم در پيش دارند و عذابى سوزاننده.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ
11محققا كسانى كه ايمان آورده و اعمال شايسته مىكنند باغهايى در پيش دارند كه نهرها از زير درختانش جارى است و اين خود رستگارى بزرگ است.
إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ
12و محققا دستگير كردن پروردگار تو بسيار سخت است.
إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ
13آرى اوست آغازگر پيدايش عالم و او است كه بعد از فناى آن، دوباره اعادهاش مىدهد.
وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ
14و آمرزگار و محبوب و مهربان هم او است.
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ
15صاحب عرش پر عظمت.
فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ
16و تنها كسى است كه هر چه بخواهد مىكند.
هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ
17آيا داستان لشكريان را شنيدهاى؟.
فِرْعَوْنَ وَ ثَمُودَ
18لشكريان فرعون و ثمود.
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ
19كفار قوم تو از سرنوشت آنان پند نخواهند گرفت چون تكذيب خوى آنان شده است.
وَ اللَّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحِيطٌ
20و خداى تعالى از خارج وجودشان محيط به وجودشان است.
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ
21و اين قرآن افسانه نيست بلكه قرآنى است مجيد.
فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ
22كه در لوح محفوظ جاى دارد.